Λες καμιά φορά… έκανα καλά;Έγινα δάσκαλος…

Αναρωτιέσαι λοιπόν και πορεύεσαι.

Και περνούν τα χρόνια, αλλάζεις σχολειά, αλλάζεις τόπο αλλά συνεχίζεις να παραμένεις δάσκαλος, να ζεις μέσα στα παιδιά, να οσφραίνεσαι τα νιάτα και να λοξοκοιτάζεις τη ζωντάνια, να ψιλοζηλεύεις κιόλας γιατί πια μεγάλωσες και στα δικά σου χρόνια τέτοιες ευκαιρίες δε δίνονταν…

Και τολμώ να πω… κι ας με συγχωρέσει ο ποιητής:

Άξιον εστί… το Μουσικό Σχολείο της Σάμου.

Το Μουσικό Σχολείο που έφερε δυο φορές μέσα σε ένα μήνα αυτό το μεγαλειώδες έργο, το …Άξιον εστί, του Οδυσσέα Ελύτη και του Μίκη Θεοδωράκη.

Αίθουσα εκδηλώσεων Περιφερειακής Ενότητας Σάμου. Όταν λέμε τίγκα…τίγκα. Καρφίτσα δεν έπεφτε. Όπως φαντάζομαι και την πρώτη φορά, που «παίχτηκε» για τα 50 χρόνια του Πολυτεχνείου.

Καθηγητές και μαθητές, σε μια σύμπραξη. Μια ομάδα που έκανε τα πάντα. Τελικά το Μουσικό Σχολείο, δεν είναι ένα απλό Σχολείο. Εφοδιάζει τα παιδιά, τους μαθητές του με δεξιότητες, αναπτύσσει τα ταλέντα τους, τους δίνει διεξόδους και επαγγελματικές.

Δεν είδαμε μαθητές να παίζουν μόνο ένα μουσικό όργανο. Συμμετείχαν σε μουσικά σύνολα, σε χορωδίες, απήγγειλαν, τραγούδησαν, έκαναν ηχοληψίες, έγιναν Προς : Μουσικό Σχολείο Σάμου Κοιν.:Σύλλογος Γονέων και κηδεμόνων (μέσω του Σχολείου) ηλεκτρολόγοι… όλα αυτά μαζί με τους καθηγητές τους. Τους δασκάλους τους. Μεράκι για την τέχνη, ζήλος για τη μάθηση.

Για να βγει ένα αποτέλεσμα που πραγματικά χρειάζονται πολλοί ειδικευμένοι, πολλοί τεχνίτες.

Που τα παιδιά αυτά και ξαναλέω μαζί με τους δασκάλους τους, έδωσαν ένα καταπληκτικό αποτέλεσμα, που μόνο ένα Μουσικό Σχολειό μπορεί και ξέρει να δίνει.

Δε θα σταθώ στο περιεχόμενο της εκδήλωσης, που από μόνο του είναι μια ανεπανάληπτη στιγμή τόσο της νεότερης ποιητικής έκφρασης όσο και της μουσικής δημιουργίας.

Μιλάω για όλη την παράσταση, για όλο το στήσιμο, τον επαγγελματισμό που διακρίνει όσους ασχολούνται με το κομμάτι του πολιτισμού στη Σάμο. Και ειδικά στο Μουσικό Σχολείο της.

Και όπως είπα κι εκείνη την ώρα, μαζί με τα συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές της παράστασης, αυτό το σχολειό πρέπει να φυλαχτεί σαν κόρη οφθαλμού… κι ακόμα, αν στα πέντε χρόνια της λειτουργίας του, δίνει τέτοια αποτελέσματα, σκεφτείτε τί θα κάνει στα δέκα-δεκαπέντε χρόνια του. Άξιον εστί…λοιπόν.

Ο Δ/ντής Β/θμιας Εκπ/σης Ν. Σάμου

Μιχαήλ Καπιωτάς